در ارتباط با پست قبلی ام . (دروغگو کیست)

ما این جملات را نسبت به شیعیان می بینیم و می گوئیم این فکر خام است . و تغییر خواهد کرد و با گذشتن زمان عوض خواهد شد ، ولی هرچه روزگار می گذرد بر صفحات حملات افزوده می شود .

آیا با این روش باز اگر اعتمادمان از بزرگ و کوچک اهل سنت سلب شد باز باید ملامت شویم !؟

آیا اگر در مقابل اجنبی پرستی قرار گرفتیم و از خود دفاع کردیم باز باید ملامت شویم ؟!

آیا شرم آور و درد ناک نیست ، که فرزندان یک دین واحد به یکدیگر حمله کنند و همه به دست استعمار گران و استثمار طلبان دچار گردیم ؟! و از حق غصب شده خود صرف نظر کرده و نظری به امراض و مشکلات اقتصادی و اجتماعی خود نداشته باشیم ؟!

ما به هیچ دینی و مذهبی از ادیان و مذاهب و ملتی از ملتها حمله نمی کنیم ، و به هیچ فردی از افراد اعتراض نمی کنیم ، ولی در این شرائط نمی خواهیم کسی به ما حمله کند زیرا اگر به ما حمله کرد ، ما در کمین گاه نشسته ایم .

ما این بیان را به گفته رسول بزرگ اسلام (ص) ختم می کنیم " یا علی لا یحبک الا مومن و لا یبغضک الا منافق " یا علی (ع) " فقط مومنین دوستدار تو هستند و منافقین دشمنان تو .

با این بیان، نفاق، سبب دشمنی با علی (ع) و ایمان، سبب دوستی و محبت اوست و محال است که نفاق و ایمان با یکدیگر جمع شوند مگر اینکه منافق مومن شود و مومن منافق گردد.

 ما شیعیان ایمان به خدا و رسول(ص) و کردار حق را به خاطر حق بودن آن از دست نخواهیم داد ، این عقیده در هیچ تاریخ و زمانی عوض نخواهد شد و وعده خدا صحیح است که می گوید :"لن یضروکم الا اذی و ان یقاتلوکم الادبار ثم لا ینصرون" (آل عمران 108) اهل کتاب نسبت به شما غیر از مختصری اذیت کار دیگری نمی توانند انجام دهند ، اگر با آنها جنگ کنید به شما پشت کرده فرار می کنند و یاوری ندارند .